Bulaşan Bedenler: Ağ Siyaseti Seminer Dizisi-6: Paul Vanouse

güncelleme: yayınlama:


Seminer dizisi, İstanbul Bilgi Üniversitesi İletişim Fakültesi ve İstanbul Kalkınma Ajansı desteğiyle, İstanbul Teknik Üniversitesi, Winchester School of Art / University of Southampton ve Akbank Sanat işbirliğiyle düzenlenmiştir.

OTORİTE İLE DENEY YAPMAK:  DNA’YI SANATSAL BİR MECRA OLARAK KULLANMAK  Paul Vanouse

DNA parmak izi görüntüleri, “doğru makinaları”, “tanrının damgası” ve “altın oran” gibi şüpheli özdeştirmelerle adlandırılmıştır. Fotoğrafın güçlü bir kanıt olarak tanınmasında beri kolay manipüle edilebilirlik ve yüzey görünümüyle ilişkisi fotoğrafı DNA imgesinden daha az etkili yapmamıştır. Medikal, genetik ve suç vakaları incelemelerinde DNA parmak izleri önemli bir rol taşımaktadır ve zamanımızın en otoriter görüntüleri olarak anlaşılmaktadır. 

Fakat bu otoritenin kaynağı acaba nereden gelmektedir? Ve DNA imgeleri ne parmaklardan ne de izlerden gelmediğine göre neden “parmak izi” metaforu ile çağırılmaktadır? DNA parmak izl otoritesinin kaynağı ile ilgili olarak tartışılabilir olan şey, onun daha elverişli ve işe yarar olandan terfi ettirilmiş olmasıdır. DNA eğer bizi yanıltmıyorsa, onun metafor, ad aktarması ve mübalağa olduğu tartışılabilir. Bu konuşmada, Vanouse bu argümanlar eşliğindeki DNA odaklı birkaç sanat çalışmasını ve bunun yanında insan farklılıkları teknobilimi üzerindeki geniş çapta araştırmalarını tartışmaya açacak. 

Paul Vanouse Biyografi: New York Buffalo Üniversitesi’nde Sanat Profesörüdür. Yükselmekte olan medya formları alanında 1990’dan beri çalışmaktadır. Disiplinlerarasılık ve tutkulu amatörlük, çalışma konusuna yön vermektedir. Biyolojik medya deneyleri ve etkileşim entalasyonları 20’nin üzerindeki ülkede ve ABD çeperinde sergilenmiştir. Yakın zamandaki kişisel sergileri arasında Berlin Schering Foundation, Ljubljana Kapelica Galeri, Münih Muffathalle, ve UC Irvine Kaliforniya Beall Center bulunmaktadır. Vanouse özellikle bilimsel iletişimin arkaik kodlarını daha geniş bir kültürel dile güçlendirmekle ilgilenmiştir. The Relative Velocity Inscription Device (2002)’da, 20. Yüzyıl Eugenikleri ile geç 20. Yüzyıl İnsan Genlerinin arasındaki ilişkiyi araştıran sanatsal bir deney olarak Jamaikalı-Amerikan aile üyelerinin DNA’larını bir DNA dizilim jeliyle, kelimenin tam anlamıyla, döllendirir. Irkların çift anlamlılığı tüm bu tarihsel çabalar içerindeki “genetik uyumluluk” takıntısının altını çizer. Benzer olarak, yakın zamandaki projelerinde, “Örtük Figür Protokolü” (2007), “Gözle Görülür Revizyon” (2010) ve “Şüpheyi Tersine Çevirme Merkezi” (2012), “genome yutturmacası”na meydan okumak ve DNA parmak izleri konusuna karşı koymak için moleküler biyoloji tekniklerini kullanır. 

Website: http://www.paulvanouse.com/sic.html

Kürasyon: Doç. Dr. Ebru Yetiskin, @İstanbul Teknik Üniversitesi Ekim 2015 – Haziran 2016 Organizasyon: DECOL 

Daha fazla bilgi: http://www.academy.decol.tv/

*Konferansta simültane çeviri yapılacaktır. **Etkinlik ücretsizdir.

Tarih: 28 Mayıs 2016 

Saat: 16.30 

Yer: santralistanbul Kampüsü

Görseller